Filmy szpital, ciąża

Astronautka, degustatorka piwa, strażniczka leśna, a może autorka poczytnych komiksów? Ostatnią rzeczą, jaką można by zarzucić głównej bohaterce filmu imieniem Rakel (w tej roli wschodząca gwiazda skandynawskiego kina Kristine Kujath Thorp), jest brak pomysłu na siebie. Na długiej liście planów z pewnością nie ma jednak zajścia w ciążę. A już na pewno nie teraz. Zwłaszcza że dziewczyna wcale nie jest pewna, kto jest ojcem dziecka. Młoda kobieta stoi przed nie lada dylematem, bo o „problemie” dowiaduje się w szóstym miesiącu ciąży, gdy na jej usunięcie jest już za późno. Tymczasem tytułowe ninjababy co rusz daje o sobie znać. Nie tylko za sprawą rosnącego brzucha bohaterki, ale stając się też naczelnym komentatorem życiowych wyborów Rakel. Złośliwym, do bólu szczerym, ale przede wszystkim niezwykle zabawnym.

Akcja filmu opartego na autobiograficznej książce Annie Ernaux rozgrywa się we Francji w 1963 roku. Główna bohaterka studiuje literaturę francuską na uniwersytecie. Przed zdolną dziewczyną, która marzy o karierze akademickiej, przyszłość stoi otworem. Ku swojemu zaskoczeniu Anne (hipnotyzująca Anamaria Vartolomei) dowiaduje się, że jest w ciąży. Zdaje sobie sprawę, że macierzyństwo zamknie jej zawodową drogę i przekreśli to, do czego tak konsekwentnie dążyła przez całe lata. Młoda kobieta stoi przed poważnym dylematem. Wie, że nie chce rodzić, ale jednocześnie jest świadoma, że za próbę zakazanej wtedy we Francji aborcji grozi jej nie tylko wydalenie ze studiów, ale i kara więzienia. Czas ucieka, napięcie wzrasta, bo na szali znalazła się przyszłość bohaterki.

Opowieść o dwóch przyjaciółkach, które pragną otrząsnąć się z wojennej traumy, toczy się w 1945 roku w Leningradzie, który dochodzi do siebie po latach oblężenia. Bohaterki „Wysokiej dziewczyny”, Masza i Ija, próbują nie tylko zapomnieć o tym, czego doświadczyły, ale także przypomnieć sobie kim były, nim zardzewiały ich plany, emocje i uczucia. Inspiracją dla młodego reżysera był wstrząsający reportaż noblistki Swietłany Aleksijewicz, „Wojna nie ma w sobie nic z kobiety” i tym, co wspaniały film Bałagowa czyni wyjątkowym, jest właśnie kobieca perspektywa. Reżyser nie skupia się więc na heroicznych wojennych czynach, lecz na nowo definiuje bohaterstwo: jako codzienne drobne zwycięstwa życia nad śmiercią, nadziei nad żałobą, młodości nad dramatycznymi doświadczeniami.

Odnoszący sukcesy bankier inwestycyjny Davis (Jake Gyllenhaal) próbuje uporać się ze śmiercią żony, którą stracił w wyniku tragicznego wypadku samochodowego. Nie pomaga mu w tym presja, którą wywiera teść (Chris Cooper), mimo to Davis stara się, by życie wróciło do normalnego biegu. Któregoś dnia Davis wysyła skargę na niedziałający automat z napojami i słodyczami, jaki możemy spotkać na każdym rogu. Tak zaczyna się korespondencja między nim a pracującą w firmie zajmującej się automatami Karen (Naomi Watts). Korespondencja, która coraz częściej zawiera wątki osobiste, wkrótce tworzy między nimi głęboką osobistą więź. Z pomocą Karen i jej piętnastoletniego syna (Judah Lewis), Davis zaczyna odzyskiwać równowagę wewnętrzną, stopniowo wydostając się z bezbrzeżnej otchłani rozpaczy.

Z małej wioski na południu Iranu do Francji przyjeżdża rodzina Fereshteh (Leïla Bekhti). Ta rodzina przeżyła tam wszystko: politykę represyjną Ajatollaha, rewolucję, więzienie, pobicia, zabójstwa i samobójstwa w rodzinie. Pomimo tego jest to optymistyczna, komediowa opowieść o miłości rodzinnej, o ludziach szukających ideału w życiu.

Opowieść o dwóch samotnych matkach, które rodzą swoje dzieci tego samego dnia.

Błyskotliwa i jednocześnie przenikliwa opowieść o wielodzietnej rodzinie, w której jeden z synów odkrywa swe homoseksualne skłonności. Nie homoseksualizm jest tu jednak najważnieszy, to tylko punkt wyjścia do refleksji o tym, jaką drogą przez mękę potrafi być dorastanie jednostki nadwrażliwej i o tym, że tzw. normalna rodzina w tym bolesnym procesie wcale nie pomaga.

Akcja filmu toczy się w Tamil Nadu i w Kalkucie i prezentuje losy trzech mężczyzn. Wszystkich łączy tylko fakt, że przypadkowo zetknęli się ze sobą w wypadku na moście Hooghly Bridge w Kalkucie. Lallah Singh jest młodym recydywistą, którego ubóstwo pchnęło do zdobywania pieniędzy na drodze przestępstw. Niedawno wyszedł z więzienia i próbuje zbudować normalną rodzinę. Związał się z Sashi. Wkrótce ma przyjść na świat ich dziecko. Mimo szczerych chęci, trudno mu do końca zerwać z dawnym życiem. Przyjmuje więc kuszącą finansowo propozycję ze strony polityka Projonjita Bonnerje. Ma zabić przewodzącego studenckiej kontrkulturze Michaela Mukherjee. Świadkiem zamachu jest Arjun - „złoty chłopak”, młody, piękny i bogaty. Jego życie jest niekończącą się imprezą, pełną sukcesów i pięknych kobiet. Dramat na moście diametralnie zmienia życie ich wszystkich.

Film ukazuje trzy kobiety leżące na oddziale położniczym. Cecilia niedawno poroniła, Hjordis próbowała zrobić aborcję a Stina jest w ciąży. Mimo dzielących ich różnic są zjednoczone wspólną przyszłością...

Akcja filmu rozgrywa się w XVII wieku w Anglii, gdzie panuje Karol II Stuart, który obejmuje tron po śmierci Cromwella. Młody lekarz Robert Merivel (Robert Downey Jr.) zostaje wezwany na dwór Stuartów. Lulu jest umierająca. Lulu to ukochana spanielka króla Karola II. Medykowi udaje się wyleczyć psa, bardziej dzięki szczęściu, niż wiedzy lekarskiej. To jednak zapewnia mu wdzięczność króla, który czyni go nadwornym lekarzem królewskich psów. Niebawem Robert będzie musiał oddać władcy jeszcze jedną przysługę – poślubić sprawiającą kłopoty metresę Celię (Polly Walker). Kłopoty zaczynają się w momencie, gdy młodzian zakochuje się w niej, a zgodnie z obietnicą daną Karolowi II – ma to być „białe małżeństwo”.